Góry Atbaj (Góry Czerwonomorskie)

Podróżując w głąb lądu od Hurghady jałowe równiny zamieniają się w Góry Czerwonomorskie (Góry Atbaj). Ciągną się one na wschodnim krańcu Sahary, wzdłuż brzegu na południe do Etiopii. Roztaczają się od Delty Nilu do Wyżyny Abisyńskiej, ograniczając na wschodzie Pustynię Arabską i Pustynię Nubijską. Jest to pasmo granitów, porfiru i brekcji. Najwyższy szczyt gór sięga 2259 m n.p.m. (Dżabal Uda).

Góry Atbaj zbudowane są głównie z prekambryjskich łupków krystalicznych, gnejsów i granitów. Tworzą je liczne góry wyspowe, głęboko pocięte szerokimi suchymi dolinami (wadi). Porasta je  roślinność pustynna. Są tu złoża złota i rud metali.

Zimą szczyty powyżej 1500 m n.p.m. przyciągają wilgoć ze wznoszących się mas powietrza, natomiast latem przechodzą tędy burze z opadami, silnymi wyładowaniami elektrycznymi oraz gwałtownymi powodziami. Wpływa to na rozwój roślinności pustynnej, która staje się paszą dla dzikich zwierząt.

Beduini wędrujący po ziemiach swoich plemion, doskonale odnajdują się na tym terenie, w przeciwieństwie do grup górników, lub żołnierzy, którzy niemal czują się tu jak niewolnicy pracujący w przeszłości w kamieniołomach.

Europejczycy zdobyli szczyty Gór Czerwonomorskich w latach 20. i 30. XX w.

Mons Porphyrites
Dwadzieścia kilometrów na północ od Hurghady od autostrady odchodzi szlak pustynny i pnie się w kierunku Góry Dymu - Dżabal Abu Duchan (Jebel Abu Dukhaan). Ma ona wysokość 1161 m n.p.m.. W starożytności była znana pod nazwą Mons Porphyrites i stanowiła główne źródło czerwonego porfiru wykorzystywanego do budowy kolumn i ornamentacji. Bloki skalne przeciągano 150 km do Nilu lub krótszą droga na wybrzeże, skąd transportowane były m.in. do Baalbek w Libanie, czy Konstantynopola.

W okolicy rozległych kamieniołomów znajdują się ruiny miasta - budynki, dwa zbiorniki i niedokończona świątynia jońska.

Góralek przylądkowy

Dawniej w pobliżu Dżabal Abu Duchan żyły w norkach góralki przylądkowe. Trwało to do czasu dopóki wszystkie drzewa nie zostały wycięte na opał.

Od ruin szlak pustynny ciągnie się wzdłuż Wadi al-Atrasz i Wadi Kina w dół do Doliny Nilu.

Mons Claudianus
Mons Claudianus znajduje się około 50 km od Mons Porphyrites w linii prostej. Znajdujące się tu wysokie masywy wymagają jednak obrania bardziej okrężnej drogi. Jadąc z Hurghady musicie wybrać szlak pustynny, który zaczyna się między portem a Magawish Village. Prowadzą tam też dwie inne drogi: od drogi Safaga - Kina (wybetonowany szlak znajdujący się 41 km od brzegu) oraz szlak pustynny bliżej Kina.

Za panowania cesarzy Trajana i Hadriana jasne granity z czarnymi plamkami pozyskiwane z Mons Claudianus wykorzystywane były do budowy Panteonu i Forum Trajana w Rzymie.

W okolicy kamieniołomów pod Dżabal Fatira i Dżabal Abu Hamar można zobacyc liczne niewykończone kapitele i porzucone kolumny.

W Wadi Fatira znajduje się popękana 200-tonowa kolumna nazywana Matką Kolumn. Natomiast w kamieniołomach Hydreuma stoi wielki niedokończony sarkofag. Są tu też ruiny dosyć dużego miasta - Fons Trajanus.

Dżabal Gattar i Dżabal Sza`ib al-Banat
Są to najwyższe góry na Pustyni Wschodniej. Dżabal Gattar (1963 m n.p.m.) otoczony jest czcią wśród Beduinów ze względu na wypływające stąd całoroczne źródła i stosunkowo bujną roślinność (akacje, drzewa ben - pozostałości rosnących tu niegdyś lasów które zostały zniszczone w wyniku wypalania węgla drzewnego). Jeszcze pod koniec lat 80. XIX w. E. A. Floyer zobaczywszy to miejsce opisywał je jako "gęsto zarośnięte wielkimi drzewami mimozy; niektóre z nich sięgały 20-30 m", których lekkomyślny wyrąb zmusił Beduinów do wycięcia także drzew akacjowych (w latach 50. XX w. gdy panowała tu susza wykorzystano je na paszę dla zwierząt).

Dalej na południe wznosi się Dżabal Sza`ib al-Banat (Jebel Shaayib el-Banat) o wysokości 2187 m n.p.m. Jest to najwyższa góra w Egipcie kontynentalnym. George Murray, geograf i alpinista, zdobył ją w 1922 r. Według Beduińskiego folkloru ukryte jest tu Drzewo Światła, którego liście leczą ślepotę. Drugie takie drzewo ma znajdować się w Libanie.

Wycieczki
Chcąc wybrać się  na wycieczkę można zaprzyjaźnić się z Beduinami i przyłączyć do ich grupy wędrującej w góry. Turyści zazwyczaj wybierają jednodniowe wycieczki organizowane przez lokalne biura. Najwięcej takich wypraw jest z Hurghady. Większość firm oferuje południowe safari na wielbłądach, jeepach lub quadach. Można też wybrać się w góry o wschodzie i zachodzie słońca. Taka wycieczka zazwyczaj obejmuje przyrządzanie potraw na grillu, picie herbaty oraz rozrywki beduińskie.
Z Marsa al-Alam organizowane są również wycieczki astronomiczne do amfiteatru na pustyni, podczas których obrazy z teleskopu wyświetlane są na dużym ekranie.
Rząd stara się promować aktywną turystykę na obszarze Pustyni Wschodniej dlatego też poprawiają się możliwości organizowania wypraw zbiorowych i wspinaczki wysokogórskiej.

Najpopularniejsze wycieczki pustynne z Hurghady:
» Jeep Safari
» Popłudniowe 5-godzinne Quad Safari
» Poranne 3-godzinne Quad Safari
» Sahara Park quadami
» Poranne Quad Safari
» Buggy Safari
» Miasto Duchów

Więcej o wycieczkach znajdziesz tutaj: Wycieczki

Zobacz też:

Gabal Sha'ib El Banat
Porfir - skała z Gór Atbaj
Hurghada: warte zobaczenia
Okolice Hurghady: warte zobaczenia
Życie nocne w Hurghadzie
Co robić podczas pobytu w Hurghadzie?
Morze Czerwone
Rzeźby skalne Pustyni Wschodniej